Gitme O Güzel Geceye Usulca

Gitme o güzel geceye usulca 

İhtiyarlık yanmalı ve saçmalamalı gün kapandığında; 

Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün karşısında.

Akıllı adamlar, bilmelerine rağmen karanlığa gömüleceklerini sonlarında, 

Sözleri şimşek çaktırmamış olduğu içindir ki onlar 

Gitmezler o güzel geceye usulca.

İyi insanlar, son defa ellerini sallarlar, öylesine ateşli bağırarak. 

Faydasız işleri, yeşil bir koyda dans ediyor olabilir ama onlar da, 

Öfkelenirler, öfkelenirler ışığın ölümünün karşısında.

Güneşi uçarken yakalamış olan vahşi insanlar, 

Ve öğrenen, çok geç, yas tuttuklarını onun yolunda, 

Gitmezler o güzel geceye usulca.

Kör gözlerin göktaşı gibi alevlenip ve şenlenmesini 

Kör eden bir görme gücüyle gören ağır hasta adamlar da 

Öfkelenirler, öfkelenirler ışığın ölümünün karşısında.

Ve sen, benim babam, hüzünlü tepede, orada 

Yalvarırım, lanetle ve kutsa beni şimdi acımasız göz yaşlarınla. 

Ama gitme o güzel geceye usulca. 

Öfkelen, öfkelen ışığın ölümünün karşısında.

Dylan Thomas