Sen kollarıma asla gelmemiş sevgili,
sen yitirilmiş olan daha başından,
senin hangi şarkılar gider hoşuna
hiç öğrenemedim.
Vazgeçtim ben seni
gelecek anın kabaran dalgaları içinde
tanımaya çabalamaktan.
Sen sevgili,
daima hasretle seyrettiğim
bahçelersin sen.
Bir kır evinde
açık bir pencere ve sen daha yeni
atmışsın adımını dışarı, dalgın düşünceli
karşılamak için beni.
Rastgele geçtiğim sokaklar,
sen onlarda az önce yürümüş ve gözden kaybolmuşsun.
Kim bilir?
Belki de aynı kuş yankılanıyordu içimizden ikimizin de
ayrı ayrı, dün akşam.
Rainer Maria Rilke
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder